Ο Έβρος, το μεγάλο ποτάμι, χωρίζει κι ενώνει.
Ποτίζει την γη, εύφορη την κάνει και χαρίζει πλούτο ψυχής κι έργων στους ανθρώπους,
που απ’ τα δώρα της ευλογημένης αυτής γης ζουν.
Τη γη της Θράκης.
Δύο πολιτισμοί σε μιας ανάσας δρόμο.
Δρασκελίζεις τη γέφυρα κι είσαι από εδώ ή εκεί.
Τα χαμόγελα των ανθρώπων, η ευθύτητα του βλέμματος,
οι γεύσεις και οι μυρωδιές σε κάνουν να ξεχνάς το αίμα που πότισε τη γη μας.
Αφήνεσαι στη γοητεία και την ακατανίκητη έλξη αυτού,
που λέγεται ζωή, καθώς περιπλανιέσαι στην Αδριανούπολη.
Σύντομες στάσεις στη δόξα της πρώην Ελληνικής συνοικίας,
στα πολύβουα παζάρια, στα επιβλητικά τεμένη, εξαιρετικής αρχιτεκτονικής,
προτείνουν αυθόρμητα τη σύγκριση,
όταν πραματευτές και τεχνίτες εισέρχονται στο πλάνο σου και «κλέβουν την παράσταση».
Συμφωνείς.
Ο άνθρωπος αξεπέραστη δύναμη για καλό και για κακό.
Κυριαρχεί.
Μαρία Τολούδη, Δεκέμβριος 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου